Sommige zeggen dat water een geheugen heeft, EL BOTÓN DE NÁCAR laat zien dat het ook een stem heeft. In deze poëtische documentaire laat regisseur Patricio Guzmán het water het verhaal van de Chileense geschiedenis vertellen. De oceaan bevat de geschiedenis van de mens. De zee herbergt alle stemmen van de aarde en die uit het heelal, en bewaart het geheim van een mysterieuze knoop die op de zeebodem werd gevonden. Chili biedt een bovennatuurlijk landschap van vulkanen, bergen en gletsjers. Dit landschap bevat de stemmen van de inheemse Patagonische bevolking, van de eerste Engelse zeemannen en ook die van de politieke gevangenen. Met prachtige beelden toont Guzmán de kijker hoe het water door de geschiedenis van de mens stroomt, en hoe het alles met elkaar verbindt.
In EL BOTÓN DE NÁCAR gebruikt de Chileense regisseur Patricio Guzmán water op een unieke manier als metafoor voor het verbinden van de genocide van Chili’s inheemse ‘water nomaden’ met de politieke moorden tijdens het regime van Pinochet. Eerder maakte Guzmán de veelgeprezen documentaire NOSTALGIA DE LA LUZ, waar de Atacama Woestijn in Chili wordt verbonden met Pinochet’s dictatuur. EL BOTÓN DE NÁCAR won op het Filmfestival van Berlijn 2015 de Zilveren Beer voor Beste Scenario, en is geselecteerd voor het International Documentary Filmfestival Amsterdam (IDFA) 2015.
‘De beelden zijn prachtig en de voice-overteksten vaak kleine gedichtjes’
‘Met zijn lyrische vertelstijl koppelt Patricio Guzmán een aantal schijnbaar ongerelateerde onderwerpen elegant aan elkaar’
‘De film biedt op bescheiden manier hoop door te werken als een collectief geheugen’
‘EL BOTÓN DE NÁCAR geeft een uitgebreid podium aan mensen die door de officiële instituties nauwelijks gehoord worden’
‘Naast veel mooie bespiegelingen knoopt EL BOTÓN DE NACAR (‘de paarlemoeren knoop’) op subtiele wijze de uitroeiing van de inheemse Patagonische bevolking aan de moorden op de politieke gevangenen onder de junta van Pinochet in de jaren zeventig. Guzmán doet dat door twee knopen op wonderbaarlijke wijze aan elkaar te verbinden’
‘Heeft meer bite dan het op eerste gezicht lijkt’
‘Guzmán trakteert ons op prachtige beelden’
‘Mooie en ambitieuze documentaire die vrij bizarre verbanden legt’
Officiële selectie - Toronto Filmfestival
Winnaar Zilveren Beer (Beste Scenario) - Berlijn Filmfestival
Winnaar Prijs van de Oecumenische Jury - Berlijn Filmfestival
Nominatie Gouden Beer - Berlijn Filmfestival
Winnaar Publieksprijs - Biografilm Festival (Internationale Competitie)
Winnaar Beste Film - Biografilm Festival (Unipol Award)
Winnaar Human Rights Award - Bergen Filmfestival
Winnaar Beste Documentaire - Jerusalem Filmfestival
Nominatie Beste Documentaire - Londen Filmfestival (Grierson Award)
Winnaar Beste Documentaire - Philedelphia Filmfestival
Winnaar Beste Cinematografie - Fenix Filmfestival (Documentaire)
Nominatie Beste Documentaire - Fenix Filmfestival
Winnaar Mayor's Prize - Yamagata International Documentary Film Festival
Winnaar Beste Documentaire - Lumière Festival
